Bir varmış bir yokmuş… 3 kişilik bir ailenin çok mutlu bir yuvası varmış. Bir gün yuvaya yeni bir birey daha gelmiş. Herkes çok heyecanlıymış. Anne aileye yeni katılan bebeği çok sevmesine rağmen uykusu, yemesi, banyosu konusunda çok endişeliymiş ve ne yapacağını bilmiyormuş. Her kafadan ve her internet sitesinden bir ses çıkıyormuş. Bir gün Betül Hemşire ile tanışmış. Betül Hemşire bir tek kanatları olmayan bir melekmiş. Hem çok bilgili hem de çok şefkatliymiş. Sihirli değneği olmamasına rağmen dört gün içinde bebişin her şeyini düzene sokmuş. Artık anne daha uzun uyuyup bebeği ile daha iyi ilgilenebiliyormuş. Dört gün sonunda gitmesi gerektiğini söylemiş Betül Hemşire, çünkü daha ilgilenmesi gereken bebekler ve anneler varmış. İstemeyerek de olsa göndermişler kanatsız meleği ama her fırsatta da haberleşmeye devam etmişler. Umarım siz de bizim gibi şanslı ailelerden biri olup Betül Hemşire ile tanışırsınız.

Neslihan & Özgür OZAN

SENİ HANGİ KELİMELERE SIĞDIRSAM… Sana olan borcumu bir ömür ödeyemem. Bizim meleğimiz, oğlumun her anını bizden daha iyi bilen eşsiz insan. 110 gün boyunca bir bakış bir gülümseme neler anlatırdı bize. Hep bir umut hep bir aydınlık günler olacağına inandırmak için her şeyi yaptın sen. Oğlum gözlerini açtığında annem diye sana bağlandı. Bu duygu o zamanlar canımı acıtsa da iyi ki sen olmuşsun. Anneler hisseder ya, seni ilk gördüğümde oğlum emin ellerde diyerek uzaklaşırdım yoğun bakımdan. Benim annem güzel annemi fısıldardın kulağına. Benim duygularımı hissedip karnımda taşıdığım 30 hafta boyunca ona söylediğim şarkıyı. Kanatsız melek dedikleri bu olsa gerek. O kara günleri hatırlamak istemiyorum ama senin bu mesleği nasıl bir aşkla yaptığını bilmeli herkes. Meleğim hayattan kopmak üzereyken sen fısıldadın onun kulağına. “Hayır hayır… Anneni babanı ablanı bırakıp gidemezsin.” diye. Sen hep onların yanındaydın bütün bebekler senindi. Ben Betül Hemşireyi anlatmayı sayfalara sığdıramam. O bir hemşire değil. Yenidoğan bebeklerin her şeyi. Kokusunu içine çeken bebekler anne sıcaklığını fazlasıyla hissediyor. Annelerin endişelerini gözyaşlarını dindiren melek, oğlumun ilk göz ağrısı… Her şeyin gönlünce olsun…

Türk Ailesi

Mucize meleklerimin Betül ablalarıyla tanışmaları 07.04.2015 yılının bir akşamı bebek yoğun bakım ünitesinde oldu. İkiz kızlarım yaşam mücadelesi verirlerken Betül Hemşire sevgisi ve becerileriyle onları kucaklıyordu. Rabbimin izni, doktorların ve en önemlisi yoğun bakım ünitesindeki hemşire meleklerin gösterdikleri üstün fedakârlık ve bakımlarıyla 47 gün sonra kızlarımızı evimize aldık. Ben ilk defa anne oluyordum. Bana yardım edebilecek kimsem yoktu lakin çok şanslıydım ki Betülcüğüm vardı. Onları sadece Betül Hemşireye emanet edebilirdim çünkü onun ne kadar sevgi dolu olduğunu bilmek bana yetiyordu. Kızlarım 6 aya gelene kadar Betül Hemşirenin gözetiminde büyüdüler. Betülcüm iyi ki seni tanıdık, iyi ki kızlarımın ablası oldun. Ailemizin bir üyesi olduğun için çok mutluyuz. Hep böyle kal yolun ve işlerin daima açık olsun kızım. Seni seviyoruz.

Dilek & Jean NASSAR